Ambroży
 
Encyklopedia PWN
Ambroży, Ambroży z Mediolanu, łac. Ambrosius Aurelius, święty, ur. 339, Augusta Treverorum (ob. Trewir), zm. 4 IV 397, Mediolanum (ob. Mediolan),
kaznodzieja, bp Mediolanu od 374, prawnik; Ojciec Kościoła i jeden z 4 wielkich łacińskich Doktorów Kościoła
(oprócz świętych: Augustyna, Hieronima i Grzegorza Wielkiego); od 370 zarządca rzymskiej prowincji Liguria, doradca cesarza Gracjana, Walentyniana II i Teodozjusza I Wielkiego, którzy pod jego wpływem wprowadzili surowe prawa przeciwko arianom; znany jako mówca i pisarz kościelny, jego kazania miały spowodować nawrócenie św. Augustyna; działał na rzecz niezależności Kościoła od państwa; przyczynił się do uznania chrześcijaństwa za jedyną religię w imperium rzymskiego (380); liczne traktaty teologiczne, głównie dotyczące duszpasterstwa; reformator liturgii i śpiewu kościelnego (tzw. liturgia ambrozjańska).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia