Alberti Rafael 
, ur. 16 XII 1902, Puerto de Santa María (prow. Kadyks), zm.27 X 1999, tamże,
hiszp. poeta i dramatopisarz;
, ur. 16 XII 1902, Puerto de Santa María (prow. Kadyks), zm.27 X 1999, tamże,
Alberti Rafael
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
jeden z twórców pokolenia 1927; od 1931 związany z ruchem komunist.; 1939–77 na emigracji; w poezji początkowo łączył tradycje baroku hiszp. z elementami literatury lud. (zbiór Marinero en tierra 1925), następnie zbliżył się do surrealizmu (zbiór Sobre los ángeles 1929); w późniejszym okresie pisał utwory o problematyce polit. oraz wyrażające nostalgię za krajem (m.in. zbiór Retornos de lo vivo lejano 1952); także autor dramatów (Kwitnąca koniczyna 1946), wspomnień (Utracony Gaj, księga 1–2 1942–59, wyd. pol. 1982, Obras completas. Poesía (t. 1–3 1988); pol. wybory poezji Albertiego: Wiersze wybrane (1963), Chłodna mięta mórz (1986), utworów teatr.: Dramaty (1972); 1983 otrzymał Nagrodę Cervantesa.
