Adiwasi

Adiwasi

[sanskr., ‘dawni mieszkańcy’],

Wanwasi,

zbiorcza nazwa określająca rdzenną ludność Indii złożoną ze zróżnicowanych pod względem antropologicznym i kulturowym społeczności plemiennych.

Wyróżnia się ok. 256 plemion, które ze względu na pochodzenie lub przynależność do rodziny językowej dzielą się na: drawidyjskie, austroazjat. (w tym munda), tybetańsko-birmańskie i indoaryjskie. Adiwasi zamieszkują trudno dostępne tereny: w północno-wschodnich Indiach z regionem podhimalajskim (m.in.: Bodowie, Daflowie, Miriowie, Nagowie); w północno-zachodnich Indiach (np. Bhilowie); w środkowych Indiach (m.in. Gondowie, Santalowie, Oraonowie, Munda, Kondowie, Saorowie, Warli); w południowych Indiach (m.in. Adijanowie, Irulowie, Kurumbowie i Todowie); na wyspach należących do Indii (m.in. Andamanie, Ongowie, Nikobarowie, Jarawajczycy). W szerokim rozumieniu termin „Adiwasi” obejmuje również zhinduizowane społeczności pochodzenia plemiennego, zajmujące najniższe szczeble w hierarchii społeczeństwa kastowego i wciągnięte na rządową listę tzw. zarejestrowanych kast. Do Adiwasi należą grupy zróżnicowane pod względem trybu życia: zanikające społeczności nomadycznych zbieraczy i łowców (np. Allarowie, Birhorowie, Czenczowie, Bondowie), społeczności nomadycznych pasterzy (np. Rabari), wędrowni handlarze, wróżbiarze i rzemieślnicy (np. Garulija Lohar), liczne osiadłe społeczności, których zajęciem jest rolnictwo żarowe i czasowo porzucające tereny upraw (np. Baigowie), rolników stosujących uprawy stałe, grupy osiadłych artystów, muzyków i rzemieślników.