Aborygenów religie

Aborygenów religie,

systemy religijne zbieracko-łowieckich społeczności Australii, oparte na doświadczaniu czasu mitycznego w postaci Czasu Snu (Alczera) jako podstawie interpretacji kosmosu oraz na relacjach z otoczeniem przyrodniczym (krajobrazem i zwierzętami).

Religie Aborygenów koncentrują się na 4 głównych elementach: 1) systemie mitycznym zawierającym opisy stwórczych działań przodków totemicznych, ich wędrówek po kraju, spotkań z innymi istotami i ich przejścia w stan Snu; 2) rytuałach opartych na ekspresji treści mitycznych w postaci skonwencjonalizowanego dramatu sakralnego; szczególnie istotne są tu rytuały totemiczne (totemizm) i rytuały cyklu życia: inicjacja i obrzędy pogrzebowe; 3) przedmiotach materialnych symbolizujących treści sakralne, duchy przodków, np. czuringi, fragmenty ciała i jego wydzieliny (włosy, kości, skóra, krew, tłuszcz, nasienie), kryształy górskie, malowidła naskalne i figury piaskowe; 4) percepcji krajobrazu opisywanego w mitach, którego elementy są uznane za fizyczne manifestacje stwórczej mocy przodków Czasu Snu. Spośród działających w kosmosie sił sakralnych część może przybierać postać osobową, jako bóstwa, przodkowie totemiczni, duchy przyrody. Podstawową ich aktywnością było rozsianie na obszarze przemierzanego terytorium duchów-zarodków, z których później powstawali członkowie klanu danego przodka. Końcem wędrówki i przeznaczeniem każdego przodka totemicznego jest przejście do stanu „pasywnego”, równoważnego Czasowi Snu. Na południowym wschodzie kontynentu spotyka się różne postaci boga (np. Baiame, Bundżil, Daramulun, Mungan-ngaua, Ngurunderi), zwanego „ojcem”, czyli Istoty Najwyższej, stwórcy. Na obszarze Ziemi Arnhem i półwyspu Jork najwyższa zasada sakralna przybiera postać żeńską (Kunapipi, Mutjingga). Kult w religiach Aborygenów — poza rytuałami inicjacyjnymi — jest oparty na cyklach wegetacyjnych przyrody, której moc płodności musi być podtrzymywana przez ceremonie rozmnażania totemów (inticziuma), oraz doroczne święta ku czci Wielkiej Matki (np. Kunapipi, Yabuduruwa). Organizatorami obrzędów religijnych są zwykle grupy starszyzny, odrębne dla mężczyzn i kobiet, oraz strażnicy mitów, obrzędów i rysunków naskalnych, dziedziczący je na własność po swych przodkach. Szczególną rolę odgrywają też szamani i czarownicy czuwający nad zachowaniem spoistości społeczno-religijnej.