ATM

ATM, ang. Asynchronous Transfer Mode, multipleksacja asynchroniczna, multipleksacja etykietowana,

telekom. rodzaj multipleksacji czasowej stosowanej w cyfrowych systemach transmisyjnych;

informacja zawarta w sygnale zbiorczym jest przesyłana w postaci jednakowej długości bloków, zw. komórkami, przy czym w każdej komórce składa się ona z informacji zawartej w sygnale źródłowym (zazwyczaj 48 bajtów) oraz informacji (zw. etykietą lub nagłówkiem) identyfikującej źródło i ujście tego sygnału (zazwyczaj 5 bajtów). Technika ATM pozwala na dynamiczne udostępnianie komórek w kanale wspólnym, przy czym liczba udostępnianych komórek może się zmieniać stosownie do szybkości pracy źródła; systemy wykorzystujące tę technikę umożliwiają więc multipleksację sygnałów pochodzących zarówno ze źródeł o stałej, jak i o zmiennej szybkości transmisji; znajdują one coraz większe zastosowanie w nowoczesnych szerokopasmowych sieciach cyfrowych z integracją usług.