Żychiewicz Tadeusz
 
Encyklopedia PWN
Żychiewicz Tadeusz, ur. 12 I 1922, Bratkowice k. Rzeszowa, zm. 11 XI 1994, Kraków,
pisarz rel., historyk sztuki;
w czasie II wojny światowej żołnierz AK; od 1951 publicysta (pseud. T. Zych, Żmuda), od 1957 czł. zespołu redakcyjnego „Tygodnika Powszechnego”; współpracownik mies. „Znak”; reportaże i szkice lit. (Ludzie ziemi nieświętej 1961; Ludzkie drogi 1981, Cnoty i niecnoty 1991), publikacje dotyczące tematyki bibl. (Rok Mateusza 1973, Rok Marka 1974, Rok Łukasza 1975, Stare Przymierze t. 1–5, 1977–82) i teol. (Credo 1983, Dziesięcioro przykazań 1983); eseistyka rel.-moralna (pod pseud. ojciec Malachiasz) Poczta ojca Malachiasza (t. 1–3 1970–72).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia