Zaremba Zygmunt Witalis
 
Encyklopedia PWN
Zaremba Zygmunt Witalis, pseud. Andrzej Czarski, ur. 1895, Piotrków, zm. 5 X 1967, Sceaux k. Paryża,
publicysta, dzialacz emigracyjny;
1912–14 w PPS-Opozycji, następnie w PPS (1917–18 czł. CKW w Rosji); od 1918 w kraju w PPS, czł. Centralnego Komitetu Robotniczego, 1919–39 czł. Rady Nacz. i 1921–24 jej wiceprzewodniczący, 1921–24 i 1926–39 czł. CKW; redaktor m.in.: „Pobudki”, „Robotnika”, „Tygodnia Robotnika”, „Związkowca”; 1922–35 poseł na sejm; 1939 współorganizator Robotniczej Brygady Obrony Warszawy, współzał. PPS-WRN (czł. ścisłego kierownictwa i redaktor jej pism); gł. autor Programu Polski Lud. (1941); 1944–45 czł. Komisji Gł. RJN; od 1946 na emigracji, współzał. Rady Polit. w Londynie (1948), przewodniczący Rady Centralnej PPS (do śmierci, z dwuletnią przerwą); współtwórca i przewodniczący Międzynar. Biura Socjalist., następnie Socjalist. Unii Europy Środkowowschodniej (do 1964); redaktor „Światła” (1947–59), „Drogi” (1959–60); gł. prace: Demokracja społeczna (1944), Wojna i konspiracja (1957), Przemiany w ruchu komunistycznym (1965), Wspomnienia. Pokolenie przełomu (1968, 1983).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia