Zamorski Kordian Józef
 
Encyklopedia PWN
Zamorski Kordian Józef, ur. 1 IV 1890, Rzepnik k. Gorlic, zm. 19 XII 1983, Londyn,
generał;
1914–17 w Legionach Pol., m.in. dow. II batalionu marszowego I Brygady, potem 5. pułku piechoty; po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austr.; szef sztabu Komendy Gł. POW; od XI 1918 w WP, m.in. uczestniczył w walkach o Przemyśl i Lwów, 1920 kwatermistrz 2. armii, szef sztabu wojsk Litwy Środkowej; 1923–24 szef Sztabu dowództwa Okręgu Korpusu III Grodno; 1928–35 zast. szefa Sztabu Generalnego i szef Oddziału I Sztabu Gł.; 1935–39 komendant gł. Policji Państw.; IX 1939 ewakuował Policję do Rumunii i na Węgry; internowany w Rumunii, skąd przez Turcję przedostał się do Palestyny, m.in. XI 1940–VIII 1942 komendant Ośr. Zapasowego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich i p.o. dow. oddziałów WP na Bliskim Wschodzie; po wojnie osiedlił się w Londynie; 1966 mianowany gen. dywizji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia