Zaleski Józef Bohdan
 
Encyklopedia PWN
Zaleski Józef Bohdan, ur. 14 II 1802, Bohatyrka (Kijowszczyzna), zm. 31 III 1886, Villepreux k. Paryża,
poeta;
reprezentant ukraińskiej szkoły poetów; uczestnik powstania listopadowego 1830–31, m.in. poseł na sejm i współredaktor „Nowej Polski”; od 1832 na emigracji we Francji, współzał. i działacz m.in. Tow. Słowiańskiego, Młodej Polski, 1835–37 TDP, 1848 Kom. Emigracji Pol., 1863 Kom. Nar. Pol.; przyjaciel A. Mickiewicza; w poezji, zwłaszcza w tzw. dumkach (w których nawiązywał do ukr. folkloru), zawarł barwny i idylliczny obraz przeszłości Kozaczyzny (programowy liryk Śpiew poety 1823, Dumka hetmana Kosińskiego 1823, poemat Rusałki 1829), po 1832 z akcentami mistyczno-historiozoficznymi (poemat Duch od stepu 1841) i rel.; wiersze aforystyczne (Pyłki, Jamby), wspomnienia; przekłady (m.in. lud. pieśni serb.); Poezje (t. 1–2 1841–42), Pisma (t. 1–4 1877), Dzieła pośmiertne (t. 1–2 1891), Korespondencja... (t. 1–5 1900–04), Wybór poezji (wyd. 2 1925).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia