pasożyty
 
Encyklopedia PWN
pasożyty,
organizmy związane (okresowo lub stale) z innymi organizmami, które są ich żywicielami;
pasożyty rozwijają się na lub w tkankach swego gospodarza, pobierając z niego część lub całość pożywienia organicznego, co wywołuje mniejsze lub większe szkody (pasożytnictwo); tradycyjnie do pasożytów należą przedstawiciele pierwotniaków, płazińców, nicieni, kolcogłowów i stawonogów; część naukowców do pasożytów zalicza również wirusy, bakterie, grzyby i niektóre rośliny wyższe; pasożyty najczęściej nie doprowadzają do śmierci żywiciela; pasożyty rozwinęły wiele przystosowań fizjologicznych i morfologicznych, umożliwiających im odnajdywanie i zasiedlanie żywiciela oraz wykorzystanie komórek, tkanek i płynów jego ciała jako źródła energii w warunkach tlenowych lub beztlenowych; istotną cechą pasożytów jest zdolność do unikania efektów odpowiedzi immunologicznej żywiciela oraz wysoka rozrodczość; wiele z nich ma zróżnicowane postacie rozwojowe i skomplikowane cykle życiowe, obejmujące migracje wewnątrz żywiciela (ostatecznego lub pośrednich).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia