Obóz Narodowo-Radykalny (ONR),
radykalne ugrupowanie polit., utworzone 14 V 1934 w wyniku kryzysu w obozie Narodowej Demokracji, który doprowadził do rozłamu w Sekcji Młodych Stronnictwa Narodowego, za sprawą działaczy dawnego Obozu Wielkiej Polski, z J. Mosdorfem na czele (także T. Gluziński, H. Rossman); kierowany przez tajną Organizację Polską.
Obóz Narodowo-Radykalny
Encyklopedia PWN
program ONR, biorąc pod uwagę nastroje młodzieży, posługiwał się demagogią społ. i radykalną frazeologią, głosił solidaryzm klasowy, antysemityzm, upaństwowienie kapitału zagr. i żydowskiego oraz przedsiębiorstw użyteczności publicznej w myśl wzorów faszystowskich, przy zachowaniu własności prywatnej. ONR, popularny gł. wśród części młodzieży akademickiej i drobnomieszczańskiej, organizował m.in. bojkot ekon. Żydów, napady na wiece i lokale robotnicze; VII 1934 rozwiązany przez władze państw.; kontynuował działalność nielegalnie; w wyniku rozłamu podzielił się na ONR Falangę i grupę A.B.C. (ich organizacją legalną był Nar. Związek Pol. Młodzieży Radykalnej), która podczas okupacji niem. powołała Organizację Wojskową Związek Jaszczurczy i grupę Szańca; Falanga powołała Konfederację Narodu.