agnozja
upośledzenie lub utrata rozpoznawania bodźców działających na poszczególne narządy zmysłów, przy zachowaniu podstawowych funkcji tych narządów;
[gr. agnōsía ‘nieświadomość’],
agnozja
Encyklopedia PWN
agnozja jest wynikiem uszkodzenia odpowiednich ośr. w korze mózgowej; może dotyczyć zmysłów przyjmujących bodźce ze świata zewn. bądź z narządów wewn.; np. agnozja wzrokowa (nierozpoznawanie przedmiotów przy zachowanym wzroku), agnozja słuchowa, węchowa, smakowa, dotykowa, nierozpoznawanie części własnego ciała (autotopagnozja).
