Zambia. Warunki naturalne

Zambia. Warunki naturalne.

Powierzchnię Zambii stanowi płaskowyż (wys. 1000–1400 m) z rozległymi obniżeniami, zajętymi przez doliny rzeczne; najniżej położona dolina rz. Zambezi (ok. 400 m); wschodnią część kraju przecina rów tektoniczny rz. Luangua, wchodzący w skład systemu Wielkich Rowów Afrykańskich; na północnym wschodzie góry Muczinga (do 1850 m), na granicy z Malawi masyw Nyika z najwyższym wzniesieniem Z. (Mafinga Hills, 2301 m). Klimat podrównikowy suchy; roczna suma opadów od 600–800 mm na południu (dolina Zambezi) do 1000–1200 mm na północnym zachodzie; wyraźna pora deszczowa, na północy od listopada do kwietnia, na południu od grudnia do marca; deszcze ulewne, burzowe; średnia temp. w najcieplejszym miesiącu (październik, listopad) 25–27°C, w najchłodniejszym (czerwiec, lipiec) — 16–19°C; w porze suchej możliwe lokalne przymrozki. Sieć rzek na całym obszarze dobrze rozwinięta; gł. system rzeczny tworzy Zambezi, jej największe dopływy to: Luangua, Kafue, Kabampo; północna część odwadniana przez Luapulę (na granicy z Demokr. Rep. Konga) i jej dopływ Czambezi (dorzecze Konga); na rzekach występują progi i wodospady (m.in. Wodospady Wiktorii na Zambezi); w dolinach rzek (gł. Zambezi i Kafue) miejscami obszary zabagnione; na północy bagna w okolicy Bangueulu — największego jeziora w Zambii; na granicy z Demokr. Rep. Konga — jez. Mueru, na granicy z Tanzanią — południowy skrawek jez. Tanganika. Szatę roślinną tworzą sawanny i widne lasy zrzucające liście w porze suchej; tereny bagniste są porośnięte trzciną i papirusem. Na obszarze Zambii znajduje się 19 parków nar. (największe: Kafue, Luangua Południowa, Luangua Północna) i liczne rezerwaty, gł. faunistyczne.