Turcja. Teatr
 
Encyklopedia PWN
Turcja. Teatr.
Tradycyjny teatr tur. stanowił syntezę reliktów środkowoazjat. szamanizmu i kultur Azji Mniejszej, która dokonała się po przyjęciu przez Turków islamu; najstarsze formy teatr. to teatr jednego aktora (meddah), teatr lalek (kukla tiyatrosu), teatr cieni (karagöz) oraz widowiska w rodzaju commedia dell'arte, zw. orta oyunu [‘gra pośrodku’], wywodzące się z osmańskich festiwali, zw. szenlikami. Początki nowocz. dramaturgii tur. sięgają końca XVIII w., ale właściwy jej rozwój rozpoczął się 1839, w okresie tanzimatu, pod wpływem teatru eur.; pierwsze zaw. zespoły teatr. prowadzili gł. Ormianie (pierwszy spektakl w języku tur. 1858 w teatrze Hocy Nauma). W latach 70. XIX w. odbywały się przedstawienia sztuk tur. w teatrze Gedik Paşy w Stambule (1860–84) oraz w tzw. teatrach improwizacji. Po proklamowaniu republiki 1923 rozwinął się tur. teatr nar., który wzorując się na dramaturgii eur., wykorzystywał formy tradycyjnego teatru tur.; powstały 1912 wydział teatr. przy Konserwatorium Darülbedayi został (1927) przekształcony w stały teatr państw., kierowany przez M. Ertuǧrula. Obecnie w Turcji działają teatry państw. w Ankarze i miejskie w Stambule oraz liczne prywatne (m.in. teatr rodzeństwa Kenter, lud. teatr N. Uygura w Stambule), wystawiające sztuki autorów tur. i eur.; spośród aktorów wyróżniają się S. Erkal, M. Karaca oraz aktorki Y. Kenter i A. Algan.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia