Turcja. Środki przekazu

Turcja. Środki przekazu.

Prasa.

Wśród dzienników największy nakład osiągają: poranny „Millieyt” [‘naród’], wyd. od 1950 w Stambule (630 tys. egz.); poranny „Sabah”, wyd. od 1958 w Stambule (550 tys. egz.) oraz poranny „Hürriyet” [‘wolność’], wyd. od 1948 w Stambule (450 tys. egz.). Wśród czasopism najwyższy nakład mają: tyg. satyr. „Gırgır”, wyd. w Stambule (500 tys. egz.), tyg. polit. „Nokta” (60 tys. egz.) oraz ilustrowany magazyn dla dzieci „Doğan Kardeş”, wyd. od 1945 (40 tys. egz.). Agencje prasowe: Akajans, z siedzibą w Ankarze; Anadolu Ajansı (ang. Anatolian News Agency), zał. 1920 w Ankarze i Stambule (oddziały także w İzmirze i Adanie), półoficjalna agencja informacyjna; ANKA Ajansı z siedzibą w Ankarze; EBA (Ekonomik Basın Ajansı) agencja gosp., zał. 1981; Hürriyet Haber Ajansı, zał. 1963 w Stambule; IKA Haber Ajansı, gosp.-handl. agencja, zał. 1954 w Ankarze; Milha News Agency, z siedzibą w Stambule oraz Ulusal Basnı Ajansı, z siedzibą w Ankarze.

Radio i telewizja.

Pracę radia i telewizji nadzoruje Türkiye Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (Najwyższa Rada Radia i Telewizji), zał. 1964, z siedzibą w Ankarze. W VII 1993 parlament zniósł monopol państwa w radiu i telewizji. Radiowy serwis krajowy nadają 4 ogólnokrajowe sieci radiowe; serwis zagr. nadaje stacja Głos Turcji Działa ponadto specjalna edukacyjna stacja radiowa nadająca programy dla szkół oraz stacja prowadzona przez Państw. Tur. Serwis Meteorologiczny. Telewizja działa od 1965 (regularne nadawanie rozpoczęto w Ankarze 1968). W 1986 działały 2 państw. kanały telew. nadające codzienne programy (90 godz. tygodniowo), od 1989 — dalsze 3; programy kolorowe są nadawane w systemie PAL.