Turcja. Ludność
 
Encyklopedia PWN
Turcja. Ludność.
Turcy stanowią 65,1% ogółu ludności (2000), Kurdowie — 18,9% (zamieszkują gł. południowo-wschodnią część kraju), ponadto Tatarzy krymscy, Arabowie (przy granicy z Syrią), Ormianie (najwięcej w Stambule); ponad 97,2% mieszk. wyznaje islam (w tym 2/3 to sunnici, pozostali to szyici i alewici), 0,6% — chrześcijaństwo (gł. prawosławni). W 1960–94 liczba ludności wzrosła ponad dwukrotnie (z 27,8 mln do 61,2 mln) w wyniku wysokiego przyrostu naturalnego — powyżej 20‰ rocznie (w latach 60. i 70. przyrost naturalny utrzymywał się na poziomie 28–25‰), ob. przyrost naturalny spadł do 10,6‰ (2006); struktura wiekowa typowa dla społeczeństw młodych: 26% ludności w wieku poniżej 15 lat, ok. 7% — w wieku powyżej 64 lat; przeciętna długość życia (2006): 70 lat mężczyźni i 75 lat kobiety. Duża emigracja zarobkowa do Europy Zachodniej, gł. do Niemiec; w pierwszych latach XXI w. za granicą przebywało łącznie 5,3–7,7 mln mln Turków; imigracja ludności tur. z Bułgarii 1928–33, 1950–51 i ostatnia 1989 (ok. 300 tys. osób, z czego ok. 50 tys. powróciło następnie do Bułgarii). Średnia gęstość zaludnienia wynosi 92 osoby na km2 (2004); najgęściej jest zaludniona zachodnia część kraju, zwłaszcza wybrzeża M. Egejskiego i cieśnin, najsłabiej — regiony górskie; w miastach mieszka 61% ludności, najwięcej w aglomeracjach Stambułu, Ankary i İzmiru; inne większe m.: Bursa, Adana, Konya, Gaziantep. W rolnictwie pracuje 36% (2004) ludności zawodowo czynnej, w przemyśle i budownictwie — 23%, w usługach — pozostała część; bezrobotni stanowią 10,2% ludności zawodowo czynnej (2005). Poziom analfabetyzmu obniżył się z ok. 40% (1970–80) do 14% (2003).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia