Polska. Warunki naturalne. Gleby

Polska. Warunki naturalne. Gleby.

Zgodnie z klasyfikacją i nomenklaturą Pol. Tow. Gleboznawczego rozróżnia się następujące klasy genetyczne gleb w Polsce: gleby inicjalne oraz gleby słabo wykształcone — występują gł. na terenach górskich oraz m.in. na sztucznych nasypach i w wykopach, zajmują ok. 2,5% pow. kraju i nie mają większego znaczenia gosp.; gleby wapniowcowe (rędziny i pararędziny) — występują m.in. na Wyż. Lubelskiej, w G. Świętokrzyskich, na Wyż. Śląskiej i Wyż. Krakowsko-Częstochowskiej, zajmują ok. 1% pow. kraju, są żyzne lecz trudne do uprawy; gleby czarnoziemne (czarnoziemy i szare gleby leśne) — występują m.in. na terenach lessowych części Wyż. Lubelskiej i Wyż. Małopolskiej, zajmują ok. 1% pow. kraju, są bardzo urodzajne; gleby brunatnoziemne (brunatne i płowe) — występują m.in. na glinach zwałowych pojezierzy: Mazurskiego i Pomorskiego oraz na lessach Wyż. Lubelskiej, Wyż. Małopolskiej i Pogórza Karpackiego, zajmują ok. 37% pow. kraju, są stosunkowo żyzne; gleby bielicoziemne (bielice, bielicowe i rdzawe) — wystepują gł. na Niżu Polskim i w Kotlinie Sandomierskiej, zajmują ok. 26% pow. kraju, wymagają nawożenia org. i wapnowania, są typowymi glebami żytnio-ziemniaczanymi; gleby zabagniane (gruntowo-glejowe i opadowo-glejowe) — występują gł. na Niżu Polskim i Pogórzu Karpackim, zajmują ok. 16% pow. kraju, są wykorzystywane zwykle na użytki zielone, rzadziej pod uprawę; gleby bagienne (mułowe i torfowe) — występują gł. w dolinach dopływów Narwi i rzek pobrzeża Morza Bałtyckiego oraz na Polesiu Lubelskim, zajmują 9% pow. kraju, są typowymi glebami użytków zielonych; gleby pobagienne (murszowe i czarne ziemie) — murszowe zwykle w kompleksie z glebami bagiennymi, są typowymi glebami użytków zielonych; czarne ziemie gł. na Kujawach, w rejonie Błonia, Sochaczewa, Pyrzyc, Kętrzyna i Wrocławia, jedne z najurodzajniejszych gleb, w sumie zajmują ok. 3% pow. kraju; gleby napływowe (mady, marsze, gleby deluwialne) — występują w dolinach rzek, np. mady u ujścia Wisły (Żuławy Wiślane) i u podnóży zboczy (deluwialne gleby), często bardzo urodzajne; marsze (powstałe z osadów morskich) mniej urodzajne, w Polsce rzadkie, w sumie zajmują ok. 5% pow. kraju; niewielką powierzchnię zajmują ponadto kulturoziemy oraz industrioziemy. Większość gleb Polski należy do gleb lekkich, niezbyt urodzajnych, które wymagają obfitego nawożenia org. i miner. oraz różnych innych skomplikowanych zabiegów agrotechnicznych.

Torfowisko niskie, Kotlina Biebrzańska