Francja. Polityka społeczna
 
Encyklopedia PWN
Francja. Polityka społeczna.
Realizowana przez państwo polityka społ. obejmuje swym zasięgiem wszystkich obywateli. System ubezpieczeń społ. wprowadzono 1930, a rodzinnych — 1932. Wszyscy zatrudnieni i pracodawcy płacą obowiązkowe składki ubezpieczeniowe. Zabezpieczenie społeczne jest realizowane przez 3 kasy: kasę ubezpieczenia chorobowego, macierzyństwa, inwalidztwa, zgonów, ubezpieczenia od wypadków przy pracy i chorób zaw.; kasę zasiłków rodzinnych; kasę zabezpieczenia na starość. Zarząd finansowy sprawuje nad nimi Centralna Agencja Kas Zabezpieczenia Społ., a na szczeblu centralnym są powoływane: dyrekcja zabezpieczenia społ., generalna inspekcja spraw społ. oraz organizacje konsultacyjne i koordynacyjne. W ramach systemu emerytalnego minimum emerytalne mają zapewnione wszystkie osoby powyżej 65 roku życia. Prawo do pełnej emerytury uzyskuje się po przepracowaniu 37,5 lat. Granicą wieku emerytalnego jest ukończenie 66 lat; wyjątkowo można przejść na emeryturę 5 lat wcześniej lub później. Świadczenia na rzecz rodzin to: renta rodzinna wynosząca 50% emerytury lub renty zmarłego. Urlop macierzyński trwa 16 tyg. po urodzeniu pierwszego dziecka, po drugim — 18 tyg., po każdym następnym — 6 mies.; zasiłek macierzyński wynosi 90% podstawowej płacy gwarantowanej; zasiłek porodowy jest wypłacany w 3 ratach: po urodzeniu dziecka, w 9 oraz 24 mies. jego życia. Ogółem we Francji istnieją 24 rodzaje świadczeń na rzecz rodzin. Świadczenia na rzecz ludzi starych: poza emeryturami, rentami i zasiłkami we Francji funkcjonują tzw. kluby trzeciego wieku, które działają w ośr. socjalnych poszczególnych dzielnic i organizują odczyty, spotkania, tańsze bilety do teatrów, kin, wycieczki, wczasy po zniżonych cenach, a także pomoc lekarską, w zajęciach domowych, umieszczeniu w domu opieki itp. Opieka zdrowotna jest odpłatna, ale pacjent otrzymuje częściowy zwrot kosztów z kasy ubezpieczeniowej. W przypadku leczenia szpitalnego wynosi on 96%. Zasiłki chorobowe są wypłacane od 4 dnia niezdolności do pracy do 1 roku, a w wyjątkowych przypadkach, np. choroby społ. — do 3 lat. Wydatki państwa na zabezpieczenie społ. i ochronę zdrowia 1998 wyniosły 4,6% wydatków budżetowych. Polityka oświatowa. Organizacja oświaty we Francji jest scentralizowana. Funkcjonują szkoły państw. i prywatne, gł. katol.; nauka w szkołach państw. jest bezpłatna i nadzorowana przez Minist. Oświaty Państwowej. Francja jest podzielona na 27 okręgów edukacyjnych (Académies); obowiązek szkolny obejmuje dzieci w wieku 6–16 lat; nauka w szkole podstawowej trwa 5 lat; w wieku 11 lat uczniowie rozpoczynają naukę w niższej szkole średniej z 4-letnim kursem ogólnym; w wyższej szkole średniej można wybrać kurs prowadzący do bakalaureatu (3-letni, uprawniający do wstąpienia na studia) o profilu klas. lub nowoż., albo kurs przygotowujący do zawodu. Zgodnie z założeniami reformy oświat. (z 1989) nikt nie może opuścić szkoły, nie zdobywając kwalifikacji, a 80% uczniów powinno uzyskać bakalaureat. Na oświatę przeznacza się z budżetu 5,9% PKB (1995).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia