Ameryka Południowa. Warunki naturalne. Świat roślinny

Ameryka Południowa. Warunki naturalne. Świat roślinny.

Roślinność Ameryki Południowej zachowała na ogromnych obszarach swój pierwotny charakter; główną formacją roślinną jest wiecznie zielony, wilgotny las równikowy; na północy i południu lasy te graniczą z obszarami o roślinności bardziej kserofitycznej; na obrzeżach Niziny Orinoko panują lasy zrzucające liście w porze suchej, a w centrum — sawanny (llanos); wnętrze Wyżyny Brazylijskiej oraz Mato Grosso i Gran Chaco zajmują również lasy suche (głównie kolczaste lasy okresowo bezlistne — caatinga), a także sawanny (campos cerrados) i kserofityczne zarośla; w wilgotnej południowej części Wyżyny Brazylijskiej występują lasy araukariowe, na jej nadmorskich krawędziach wilgotne, wiecznie zielone lasy zwrotnikowe; ustępują one miejsca stepom (pampa) w środkowej Argentynie i Urugwaju. Roślinność Andów jest odrębna i bardzo urozmaicona; na południu od 40°S roślinność przybiera charakter wokółbiegunowy, na zachodnich stokach Andów panują wiecznie zielone lasy liściaste i mieszane z notofagusami (bukami południowymi) i araukariami; na Wyżynie Patagońskiej występują suche stepy i półpustynie; południowe krańce Ziemi Ognistej pokrywa tundra subantarktyczna.

Cerro Cora, Park Narodowy (Paragwaj)

Araukarie chilijskie, park Los Araucanias (Chile)

Kakaowiec, owoce

Ensenada, Zatoka, w Parku Narodowym Tierra del Fuego (Argentyna)

Ziemia Ognista, formacja lasotundry — tzw. las Magellana (Chile)