obiektywizm
 
Encyklopedia PWN
obiektywizm
[łac. obiectivus ‘odnoszący się do przedmiotu’]:
1) cecha postawy badawczej wolnej od osobistych uprzedzeń (bezstronność), niezależnej i krytycznej w stosunku do wszelkich poglądów na daną kwestię, liczącej się jedynie z faktami (rzeczowość, respektowanie istniejącego stanu rzeczy);
2) sposób sprawozdawczego referowania poglądów naukowych bez zajmowania wobec nich własnego stanowiska, z powstrzymaniem się od wszelkiej ich oceny;
3) jako stanowisko ontologiczne głosi, że przedmiot poznania istnieje poza podmiotem poznającym i niezależnie od niego; jako stanowisko teoriopoznawcze przyjmuje możliwość intersubiektywnego i adekwatnego poznania rzeczywistości zewnętrznej i niezależnej od podmiotu; w aksjologii stanowisko, które przypisuje wartościom istnienie niezależnie od świadomości, przysługujące przedmiotom podlegającym ocenie; z obiektywizmem wiąże się realizm ontologiczny (metafizyczny) i teoriopoznawczy; przeciwieństwem obiektywizmu jest subiektywizm.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia