urologia

urologia

[gr. oúron ‘mocz’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

gałąź chirurgii, nauka o przyczynach, patogenezie, rozpoznawaniu i leczeniu schorzeń chirurgicznych układu moczowo-płciowego u mężczyzn i moczowego, a także częściowo płciowego (uroginekologia) u kobiet.

Jako samodzielna dyscyplina chirurgiczna urologia wyodrębniła się w poł. XIX w. gł. dzięki pracom lekarzy fr., a zwłaszcza F. Guyona, który wprowadził wiele oryginalnych metod operacyjnych, a 1896 zorganizował w Paryżu pierwszą w świecie klinikę urologiczną; 1824 wprowadzono w urologii litotrypsję, 1853 — cystoskopię, 1875 — cewnikowanie moczowodów, a po odkryciu promieni rentgenowskich — urografię i pielografię; ogromny postęp w urologii dokonał się po II wojnie światowej. W Polsce pionierami urologii byli wybitni chirurdzy, m.in.: L. Kryński, A. Obaliński, L. Rydygier; pierwsze samodzielne ośr. urologiczne powstały w pocz. XX w., gł. z inicjatywy Z. Leńko, J. Kiełkiewicza, W. Lilpopa; urolodzy pol. są zrzeszeni w Pol. Tow. Urologicznym (zał. 1949).