Tyrmand Leopold
 
Encyklopedia PWN
Tyrmand Leopold, ur. 16 V 1920, Warszawa, zm. 19 III 1985, Miami,
prozaik, publicysta, krytyk muzyczny;
od 1938 we Francji, podczas okupacji niemieckiej na robotach przymusowych w Niemczech, następnie w obozie koncentracyjnym w Norwegii; 1947–49 w redakcji „Przekroju”, 1950–53 — „Tygodnika Powszechnego”; po 1966 poza krajem, od 1967 w USA, m.in. współpracownik prasy amerykańskiej i emigracyjnej, wydawca pism polityczno-kulturalnych o profilu neokonserwatywnym; w twórczości reminiscencje wojenne, wątki obyczajowe i sensacyjno-kryminalne; głośna powieść Zły (1955) — barwny obraz życia i obyczajów powojennej Warszawy, powieść Życie towarzyskie i uczuciowe (Paryż 1967) — pamflet na warszawskie środowisko artystyczne i literackie z początku lat 60., Cywilizacja komunizmu (Londyn 1972) — obraz życia codziennego w PRL; Dziennik 1954 (Londyn 1980), z celną diagnozą okresu stalinowskiego w Polsce; opowiadania (Gorzki smak czekolady Lucullus 1957), szkice polityczne, felietony; w świadomości szerszych kręgów publiczności literackiej utrwalił się (częściowo na skutek konsekwentnej autokreacji) wizerunek Tyrmanda — outsidera, zarazem cynika i moralisty, arbitra elegancji, znawcy współczesnej kultury zachodniej, zwłaszcza muzyki jazzowej, której był wytrwałym popularyzatorem (m.in. zbiór szkiców U brzegu jazzu 1957).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia