system operacyjny
 
Encyklopedia PWN
system operacyjny,
inform. program lub zespół programów zarządzających zasobami komputera, definiujących środowisko działania dla innych programów (tzw. maszynę wirtualną) oraz pozwalających użytkownikowi na wykonywanie uniwersalnych czynności porządkowych i administracyjnych, takich jak kopiowanie i usuwanie plików.
— ekon. wykorzystywania jego urządzeń i tworzenia użytkownikowi dogodnych mechanizmów ułatwiających uruchamianie, eksploatację, a także tworzenie programów. System operacyjny pełni następujące funkcje: 1) obsługę, obejmującą dzielenie pomiędzy użytkowników zasobów fiz. (urządzeń) i log. (programy, pliki, czas) komputera wg specyficznej dla danego systemu operacyjnego strategii, oraz zarządzanie procesami (wykonywaniem zadań) i pamięcią, w szczególności zapewnienie właściwej synchronizacji i komunikacji przy współbieżnym wykonywaniu programów, niedopuszczanie do wzajemnego blokowania się procesów, reagowanie na zdarzenia specjalne, np. na niektóre błędy wykryte podczas wykonywania programów użytkownika, wirtualizację pamięci, wprowadzanie programów do pamięci itd.; 2) ochronę, obejmującą zapobieganie niszczeniu przechowywanych w komputerze danych (może to nastąpić w wyniku błędów w programach użytkowników, działań świadomie nielegalnych lub w wyniku awarii urządzeń lub sieci elektr.) lub niepowołanemu ich użyciu; 3) odnowę, mającą na celu usunięcie lub zminimalizowanie skutków awarii — obejmującą odtworzenie stanu informacji w komputerze sprzed awarii oraz wznowienie pracy komputera po awarii. Obecnie najpopularniejsze s.o. to Windows oraz s.o. wzorowane na systemie Unix (w tym Linux).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia