sułtan
 
Encyklopedia PWN
sułtan, arab. sulṭān,
w świecie arabsko-muzułmańskim określenie osoby reprezentującej władzę (sultan ‘władza’, ‘potęga’);
tytuł sułtana po raz pierwszy otrzymał w XI w. Togrul Beg (władca tureckich Seldżuków) od kalifa abbasydzkiego; w następnych wiekach tytuł ten przyjmowali często władcy państw muzułmańskich, zwłaszcza pochodzenia tureckiego (np. dynastie mongolskie, tureccy Osmanowie), Mamelucy w Egipcie oraz m.in. władcy Maroka, Komorów, Zanzibaru, niektórych księstw indyjskich i indonezyjskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia