semantyka lingwistyczna,
dział językoznawstwa badający znaczenia wyrażeń językowych, tj. tekstów, zdań, grup wyrazowych, wyrazów.
semantyka lingwistyczna
Encyklopedia PWN
Na gruncie językoznawstwa tradycyjnego semantyka lingwistyczna była pojmowana jako nauka o znaczeniu wyrazów, o zakresie i charakterze determinacji znaczenia wyrazu przez jego budowę formalną, przede wszystkim słowotwórczą, o homonimii i synonimii form wyrazowych, a w ujęciu diachronicznym o zmianach znaczeń wyrazów i o zmianach wiążących je stosunków motywacji semantycznej. Na gruncie teorii strukturalistycznej, jako przeciwstawione pojęciu znaczenia leksykalnego (słownikowego) wykształciło się pojęcie znaczenia gramatycznego, kojarzonego z wykładnikami formalnymi funkcji gramatycznej języka, przede wszystkim z tzw. morfemami gramatycznymi, tj. afiksalnymi lub fleksyjnymi. Znaczenie gramatyczne jest właściwe klasie form wyrazowych, które charakteryzuje obecność określonego morfemu gramatycznego; może ono obejmować pewną informację o świecie, jak rodzaj znaczenia, wiązany z końcówkami liczby mnogiej, lub też sprowadzać się do informacji o organizacji tekstu, np. znaczenie wiązane z końcówkami rodzajowymi przymiotnika. Na gruncie syntagmatycznych teorii strukturalistycznych, a także na gruncie gramatyki generatywnej w jej późniejszych wersjach, opis semantyczny koncentruje się na zdaniu.
