perytektyka
 
Encyklopedia PWN
perytektyka
[gr.],
perytektyk,
składnik strukturalny stopów, powstający w wyniku przemiany perytektycznej — reakcji fazy ciekłej z wydzielającymi się z niej podczas krzepnięcia stopu kryształami fazy stałej (w postaci granicznego roztworu stałego składnika o niższej temperaturze w składniku o wyższej temperaturze topnienia).
Zachodzi przy określonym składzie chem. obu faz i prowadzi do powstania nowych kryształów o składzie pośrednim między składem kryształów pierwotnych a składem reagującej z nimi cieczy; w stopach dwuskładnikowych przemiana zachodzi w stałej temperaturze, zw. temperaturą perytektyczną; w stalach węglowych przemianę perytektyczną obserwuje się przy zawartości węgla od 0,09 do 0,53% — w temperaturze 1495°C ciekły roztwór węgla (0,53%) w żelazie reaguje z kryształami wysokotemperaturowego ferrytu, zawierającego 0,09% węgla, w wyniku czego powstaje austenit zawierający 0,17% węgla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia