Kawạfis Konstandịnos, Konstantinos Kavafy, ur. 17 III 1863, Aleksandria, zm. 29 IV 1933, tamże,
poeta grecki.
Kawạfis Konstandịnos
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Żył w koloniach greckich poza krajem, głównie w Aleksandrii, którą utrwalił w swej twórczości, nawiązując także do tradycji poezji aleksandryjskiej; przedstawiciel parnasizmu i symbolizmu, odchodząc od liryczności poezji neoromantycznej wypowiadał się w formach epigramatycznych, bliskich miniaturom epickim; czerpiąc inspiracje z epoki hellenistycznej, dążył do wyrażenia zobiektywizowanej refleksji, zarówno w lirykach filozoficznych, historycznych, jak i erotykach (zbiór Piịmata 1904, wydanie pełne 1935); całość dzieła Kawạfisa na język polski przełożył Z. Kubiak (Wiersze zebrane 1995); Kawạfis zyskał pośmiertną sławę, uznawany przez wielu krytyków za najwybitniejszego poetę europejskiego XX w.
