Granin Daniił A.
 
Encyklopedia PWN
Granin Daniił A., właśc. D.A. Gierman, ur. 1 I 1919, Wołyń, zm. 4 VII 2017, Petersburg,
prozaik rosyjski;
autor opowiadań i powieści psychologiczno-obyczajowych głównie z życia naukowców (Poszukiwacze 1954, wyd. pol. 1956; Po ślubie 1958, wyd. pol. 1959; Naprzeciw burzy 1962, wyd. pol. 1964); w powieściach Eta strannaja żyzń (1974) i Pejzaż (1980, wyd. pol. 1987) podjął próbę odschematyzowania tzw. powieści produkcyjnej; wspólnie z A. Adamowiczem zebrał i wydał 1977–81 zbiór relacji i wywiadów dotyczących II wojny światowej Księga blokady (wyd. pol. 1982); szkice z podróży, eseje; polskie wybory opowiadań Pierwszy interesant (1970), Miejsce pod pomnik (1972).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia