fleksyjne języki

fleksyjne języki,

typ morfologiczny języków;

podstawowym środkiem tworzenia wyrazów są w nich afiksy fleksyjne, zw. końcówkami, ściśle zespolone z morfemem leksykalnym i pełniące kilka funkcji gramatyczno-syntaktycznych, np. w słowie braci końcówka -i- pełni funkcję dopełniacza i liczby mnogiej, a ponadto powoduje wymianę w temacie brać-: brat-; do j.f. należy m.in. język pol., a w przeszłości wszystkie języki indoeur.; obecnie jest to typ rzadki.