dolichocefalia
antropol. silne wydłużenie czaszki w płaszczyźnie strzałkowej, połączone na ogół ze znacznym wcięciem czołowym;
[gr. dolichós ‘długi’, kephalḗ ‘głowa’],
długogłowość,
dolichocefalia
Encyklopedia PWN
w proporcjach wyrażonych tzw. wskaźnikiem szerokościowo-długościowym głowy mieści się w wartościach poniżej 76 jednostek wskaźnika w przyjmowanej skali wartości 60–100 jednostek; ważna w badaniach nad rasogenezą; typowa np. dla Aborygenów i Eskimosów.
