„biali”
 
Encyklopedia PWN
„biali”,
potoczna nazwa obozu polit. liberalno-konserwatywnego działającego 1861–64 na ziemiach pol. i na emigracji (w tym od XII 1862 do III 1863 w Królestwie Pol. w sformalizowanych strukturach organizacyjnych);
przeciwni zarówno ugodowej polityce A. Wielopolskiego, jak i powstańczym dążeniom oraz radykalnemu programowi społ. „czerwonych”; liczyli na skuteczność petycji, pokojowych manifestacji patriotycznych oraz pracy organicznej; tajne kierownictwo obozu „białych”, tzw. Dyrekcję, powołano w lutym 1862 (głównie czł. Towarzystwa RolniczegoDelegacji Miejskiej); lewym skrzydłem „białych” byli millenerzy; faktycznym przywódcą Dyrekcji był. L. Kronenberg, gł. działaczami — K.K. Majewski, K. Ruprecht, E. Jurgens; po wybuchu powstania styczniowego „biali” — początkowo mu przeciwni — w marcu 1863 przeszli na stronę ruchu; „biali” wiązali losy walki z interwencją dyplomatyczną Zachodu; hamowali realizację uwłaszczenia i odwlekali wezwanie chłopów do walki; doprowadzili do dyktatury M. Langiewicza, a po jej upadku — zdobyli przewagę w Rządzie Narodowym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia