założenia
Encyklopedia PWN
typ założenia pałacowego, rozwinięty w XVIII w. pod wpływem will A. Palladia (Villa Rotonda i inne)
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
urbanistyka
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
[łac. urbanus ‘miejski’],
organizacje społeczne, zrzeszające na zasadzie dobrowolności pracowników najemnych w celu obrony i reprezentowania ich wspólnych interesów ekonomicznych i socjalnych, tworzone wg kryterium zawodu, gałęzi produkcji lub regionu;
log. system zdań składający się z założeń oraz twierdzeń (zdań) pochodnych, które wywodzi się z tych założeń na podstawie wyraźnie sformułowanych, dedukcyjnych reguł wynikania logicznego.
