tlen
Encyklopedia PWN
pojęcie umowne, określające liczbę dodatnich lub ujemnych ładunków elementarnych, które można by przypisać atomowi pierwiastka chem. wchodzącego w skład określonego związku, gdyby cząsteczki tego związku miały budowę jonową;
tlenowce, aerobionty, aeroby, oksybionty,
biol. organizmy żyjące w środowisku zawierającym tlen atmosferyczny i korzystające z energii uwalnianej w procesach oddychania komórkowego (tlenowego);
pierwiastki chemiczne stanowiące 16. grupę układu okresowego: tlen (O), siarka (S), selen (Se), tellur (Te) i polon (Po);
zmniejszanie palności org. materiałów polimerowych: tworzyw sztucznych, włókien chem., powłok lakierowych, gumy.
biochem. produkty niepełnej redukcji cząsteczki tlenu O2, mające niesparowany elektron, bardziej reaktywne niż O2;
substancje chemiczne, bakterie i in. mikroorganizmy, obecne w wodach naturalnych w zwiększonej ilości.
