tlen

Encyklopedia PWN

[gr. próteros ‘wcześniejszy’, zṓon ‘zwierzę’],

eon proterozoiczny, eozoik,

drugi eon (jednostka geochronologiczna) w dziejach Ziemi, trwający od ok. 2,5 mld lat temu do ok. 540 mln lat temu, także jednostka chronostratygraficzna (eonotem) obejmująca powstałe w tym czasie skały;

potasu tlenki,

związki potasu z tlenem:

Cavendish

[kạ̈wəndısz]

Henry

, ur. 10 X 1731, Nicea, zm. 24 II 1810, Londyn,

angielski chemik i fizyk.

fotooddychanie, fotorespiracja,

proces zachodzący w obecności światła, polegający na pobieraniu tlenu (O₂) i wydzielaniu dwutlenku węgla (CO₂) przez komórki fotosyntetyzujących roślin;

nadtlenki,

związki chemiczne o cząsteczkach zawierających grupę nadtlenkową –O–O–, w której tlen występuje na stopniu utlenienia –I, pochodne nadtlenku wodoru H₂O₂, w którego cząsteczce obydwa atomy wodoru zostały zastąpione atomami metali — n. nieorganiczne, lub grupami org. — n. organiczne;

sodu tlenki,

nieorg. związki sodu z tlenem:

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>