samobieżne
Encyklopedia PWN
działo zamocowane na podwoziu wyposażonym w napęd;
artyleria
rodzaj wojsk odpowiednio zorganizowanych i wyposażonych w holowane albo samobieżne działa (artyleria lufowa) lub niektóre rodzaje wyrzutni rakietowych (artyleria rakietowa), amunicję, urządzenia do prowadzenia ognia, sprzęt do dostarczania zaopatrzenia itp.;
[fr.],
broń palna (lufowa) służąca do wyrzucania pocisków o kalibrze ponad 20 mm dzięki energii (ciśnieniu gazów) wyzwalanej podczas spalenia materiału wybuchowego miotającego (prochu);
Hefajstos, Hḗphaistos,
mit. gr. bóg ognia, kowalstwa i rzemiosła metalurgicznego, utożsamiany z rzymskim Wulkanem.
krótkolufowe działo do strzelania stromymi torami, o dość prostej budowie i niewielkiej masie w porównaniu z armatą lub haubicą podobnego kalibru;
urządzenie do usuwania kurzu i in. zanieczyszczeń z powierzchni podłóg, dywanów, mebli itp. przez wsysanie (wciąganie zanieczyszczeń strumieniem powietrza o ciśnieniu obniżonym względem ciśnienia otoczenia) do pojemnika.
