polis
Encyklopedia PWN
polis
w starożytności greckie miasto-państwo;
[gr.],
Polis, staroż. Polis Chrysochu,
miejscowość na północno-zachodnim wybrzeżu Cypru, nad zat. Chrisochu;
dokument stwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia, wystawiony ubezpieczającemu na jego wniosek przez ubezpieczyciela (zakład ubezpieczeń).
pojęcie należące współcześnie do języka potocznego, występujące także w dyskursie publicznym oraz w naukach społecznych; w rozumieniu potocznym polityka oznacza: umiejętność sprawowania władzy publicznej; działania rządu; zdolność mobilizowania członków zbiorowości do wspólnego wysiłku na rzecz celów społecznych i zyskiwania ich posłuchu dla decyzji władzy; umiejętność skutecznej realizacji wyznaczonych celów społecznych w podzielonym, zróżnicowanym społeczeństwie.
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
eklezja
w staroż. Grecji zgromadzenie pełnoprawnych obywateli mające prawo uchwalania praw i ratyfikacji decyzji innych organów władzy w polis;
[gr. ekklēsía ‘zgromadzenie’],
