patologia

Encyklopedia PWN

patologia
[gr. páthos ‘choroba’, ‘cierpienie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
nauka o przyczynach chorób, mechanizmach ich rozwoju i przebiegu, objawach i skutkach;
patologia religijności
[gr. páthos ‘cierpienie’, ‘choroba’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
stan chorobowy religijności, w szerokim znaczeniu — takie odniesienia człowieka do sacrum, które ujemnie oddziałują na zdrowie psychiczne.
zjawiska społecznego zachowania się jednostek i grup oraz funkcjonowania instytucji społecznych, pozostające w sprzeczności z wartościami i zasadami akceptowanymi przez dane społeczeństwo;
kierunek psychologii.
Hipokrates, Hippokrátēs, ur. ok. 460 p.n.e., wyspa Kos, zm. ok. 377 p.n.e., Larysa (ob. Larisa, Tesalia),
lekarz grecki, zwany ojcem medycyny; twórca zasad etyki lekarskiej i nauki o temperamentach.
Hirszfeld Ludwik, ur. 5 VIII 1884, Warszawa, zm. 7 III 1954, Wrocław,
polski lekarz mikrobiolog, immunolog i serolog; twórca podstaw nauki o grupach krwi.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia