nerwica
Encyklopedia PWN
nerwice, neurozy, psychonerwice,
grupa zaburzeń psychicznych stanowiących szczególnie nasilone lub długotrwałe odmiany reakcji na trudne sytuacje psychiczne i społ., które powodują cierpienie, sprzyjają nieprzystosowaniu i ograniczają możliwość swobodnego rozwoju osobowego;
austriacki neurolog i psychiatra, twórca psychoanalizy.
psychol. reakcje psychiczne pojawiające się w sytuacjach wywołujących poczucie lęku i osobistego zagrożenia, umożliwiające zmniejszenie lub eliminację tego poczucia bez zmiany obiektywnej sytuacji;
neurastenia
med. wychodząca z użycia nazwa jednej z postaci nerwicy;
[łac. < gr. neúron ‘nerw’, asthéneia ‘bezsilność’, ‘słabość’],
zespół asteniczny, zespół przewlekłego zmęczenia,
psychastenia
tradycyjna, wychodząca z użycia nazwa postaci nerwicy przejawiającej się m.in. występowaniem fobii, natręctw i depersonalizacji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, asthéneia ‘osłabienie’],