kręgosłup
Encyklopedia PWN
główny składnik części osiowej wewnętrznego szkieletu kręgowców;
med. metoda operacyjnego leczenia chorób kręgosłupa, prowadząca do jego stabilizacji;
med. wada rozwojowa; polega na niezrośnięciu łuków kręgowych (r.k.rozszczep kręgosłupa tylny) lub rzadziej skutek niedorozwoju trzonów kręgowych (r.k.rozszczep kręgosłupa przedni);
kostny układ, kościec,
szkielet wewnętrzny ryb kostnych i kręgowców lądowych, zbudowany z kości i chrząstek (chrzęstna tkanka).