historia

Encyklopedia PWN

historia
[łac. < gr., ‘badanie’, ‘wiedza’],
czasy przeszłe, dzieje; zespół wiadomości o czasach przeszłych, wiedza historyczna, potoczna lub naukowa; także nauka o dziejach, dochodzenie do wiedzy o tym, co się zdarzyło w przeszłości, historiografia; również tekst (także relacja ustna — historia oralna) odnoszący się do przeszłości: od świadectwa złożonego przez bezpośredniego uczestnika zdarzeń (przekaz źródłowy) po narrację historiograficzną; przedmiot nauczania, dyscyplina akademicka.
dziedzina nauki, której przedmiotem jest historia poglądów na strukturę polit. społeczeństwa (zwłaszcza na państwo) oraz na obowiązujące w społeczeństwie prawo;
gałąź nauki o literaturze obejmująca badania przebiegu procesu historycznolit. i jego elementów: dzieł, twórczości pisarzy, gatunków lit., prądów i okresów lit., życia literackiego.
historia zbawienia, gr. historia tes soterias, łac. historia salutis,
w ujęciu teologiczno-bibl. stopniowa realizacja planów Bożych w historii ludzkości;
historia form, niem. Formgeschichte, morfokrytyka,
w egzegezie bibl. element badań nad historią powstania tekstu, a zarazem nazwa szkoły i metody w hermeneutyce biblijnej, wpływowej w protestantyzmie liberalnym 1. poł. XX w.;
nauka zajmująca się badaniem rozwoju instytucji publiczno-prawnych i prawa prywatnego od starożytności do czasów współczesnych.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia