górny
Encyklopedia PWN
działacz nar. i społ., etnograf, prawnik;
cios, spękania ciosowe,
geol. system regularnych spękań i szczelin w skałach powodujący podzielność skał (np. pod wpływem uderzenia) na regularne bloki;
archeol. narzędzie krzemienne kształtem często przypominające siekierę, posiadające podłużne krawędzie uformowane specjalnym, zatępiającym retuszem lub kilkakrotnym, płaskim odbiciem bocznym
anat. górne, stale rosnące siekacze (niewłaściwie zw. kłami) słoni, osadzone na silnie wydłużonym ku przodowi trzonie kości międzyszczękowej, wystające z jamy gębowej;
Cisa, węg. Tisza, słowac., rum. i serb. Tisa, ukr. Tysa,
rzeka na Ukrainie, Węgrzech i w Serbii, w górnym biegu na krótkich odcinkach jest rzeką graniczną pomiędzy Ukrainą a Rumunią i Węgrami, oraz między Słowacją a Węgrami;
Ciuciulat-Sălaj
jaskinia w północno-zachodniej Rumunii (okręg Sălaj), w dolinie Samoszu;
[cziucziulạt səlạż],
