forma
Encyklopedia PWN
in optima forma
w świetnej, w najlepszej formie.
[łac.],
muz. forma zakładająca odmienne opracowanie muzyczne kolejnych zwrotek utworu wokalnego z tekstem, np. romantyczna pieśń przekomponowana.
sankcjonowane przez prawo karne stadia realizacji czynu zabronionego (tzw. formy stadialne) oraz sposoby współdziałania kilku osób w jego popełnieniu (tzw. formy zjawiskowe).
formy przejściowe, brakujące ogniwa,
formy zwykle kopalnych organizmów łączące cechy budowy 2 różnych grup systematycznych;
norw. biegacz narciarski;
