emigracja

Encyklopedia PWN

emigracja
[łac. emigratio ‘wyprowadzenie się’],
wychodźstwo,
ruch wędrówkowy (odpływ) ludności poza granice określonego terytorium;
stała lub czasowa zmiana miejsca pobytu podyktowana względami ekonomicznymi (emigracja);
uchodźstwo żołnierzy i osób cywilnych z kraju w wyniku działań wojennych podczas II wojny światowej;
polska emigracja polityczna po powstaniu listopadowym 1830–31, nazwana tak ze względu na wybitną rolę, jaką odegrała w życiu politycznym i umysłowym narodu polskiego, oraz na liczebność (bezpośrednio po powstaniu 8–9 tys., a do 1862 ok. 20 tys. osób).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia