dobru

Encyklopedia PWN

termin oznaczający wartość zbiorową osiąganą przez wspólnoty ludzkie w związku z rozwijaniem naturalnych możliwości ich członków, zaspokajaniem ich indywidualnych interesów lub respektowaniem posiadanych przez nich uprawnień jednostkowych przy jednoczesnej dbałości o zbliżanie całej wspólnoty ku właściwym jej celom.
prawna rewindykacja do dyspozycji króla i skarbu tych królewszczyzn w Polsce, które zostały nadane jako darowizny, lenna lub były zastawione wbrew ustawom z 1440–1504;
ekon. dobra i usługi kupowane przez konsumentów w danym czasie, niezbędne do zaspokojenia ich potrzeb związanych z: dostatecznym pod względem wartości odżywczych wyżywieniem; wykonywaniem pracy zawodowej; uczestnictwem w życiu społecznym w zakresie zwyczajowym dla danego kraju (minimum socjalne);
w dawnej Polsce dobra książęce lub królewskie, na których władcy zabezpieczali małżonkom sumy otrzymywane w posagu oraz zapewniane przez siebie wiano;
ekon. dobro, którego konsumpcja rośnie w miarę wzrostu dochodów, np. żywność;
ekon.,rozdzielanie produktów między jednostki i grupy społ. w celu zaspokojenia ich potrzeb
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia