czym
Encyklopedia PWN
książę łęczycki i kujawski, król Polski.
król Polski i Węgier.
w szerokim znaczeniu — stosunek społeczny między 2 jednostkami lub 2 grupami społecznymi, polegający na tym, że jedna ze stron może w sposób trwały i uprawniony zmuszać stronę drugą do określonego postępowania i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania;
typ władzy suwerennej i uniwersalnej na danym terytorium państwowym, zdolnej do zabezpieczenia obowiązującego porządku prawnego, społecznego i ekonomicznego, spełniającej również inne wewnętrzne i zewnętrzne funkcje państwowe;
