bracie
Encyklopedia PWN
w Nowym Testamencie grupa krewnych Jezusa (zwanych jego braćmi z powodu braku osobnego słowa w językach hebrajskim i aramejskim na oznaczenie dalszych krewnych) odgrywająca, obok kolegium Dwunastu Apostołów z Piotrem, istotną rolę w Kościele pierwotnym;
Bracia Czystości, Ichwan aṣ-Ṣafa, Ihwān aṣ-Ṣafā, Bracia z Basry,
arabscy filozofowie i uczeni z przeł. X i XI w. zgromadzeni w tajnym związku, działającym w Al-Basrze i Bagdadzie;
bracia morawscy, herrnhuci,
ewangelicka wspólnota rel. powstała 1722–27 pod wpływem niem. pietyzmu, nawiązująca do doktryny i tradycji braci czeskich.
stowarzyszenie muzułm. z X w., → Bracia Czystości.
chrześcijańska wspólnota religijna, założona 1457 w Kunvaldzie k. Ústi nad Orlicí (wschodnie Czechy) przez Ř. Krajčego, pod ideowym patronatem P. Chelčickiego oraz pod opieką Jerzego z Podiebradów;
