bezpieczeństwo
Encyklopedia PWN
teoretyczna wiedza o sposobach eliminowania zagrożeń życia i zdrowia związanych z wykonywaniem pracy oraz praktyczne stosowanie tej wiedzy.
ogół warunków i instytucji chroniących obywateli oraz majątek ogólnonar., ustrój i suwerenność państwa przed zjawiskami groźnymi dla ładu prawnego, gł. w stanach nadzwyczajnych.
stan gospodarki umożliwiający pokrycie bieżącego i przewidywanego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu wymagań dotyczących ochrony środowiska.
Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), ang. Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE),
międzynarodowa, paneuropejska organizacja ds. bezpieczeństwa i współpracy, będąca kontynuatorką Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE);
komisja powołana III 1946 na podstawie decyzji Biura Polit. KC PPR w celu koordynacji działań jednostek WP, Korpusu Bezpieczeństwa Wewn. (KBW), Wojsk Ochrony Pogranicza, Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, Milicji Obywatelskiej (MO), Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (ORMO) w walce z pol. podziemiem niepodległościowym i UPA.
Komitet Bezpieczeństwa Państwowego, Komitiet gosudarstwiennoj biezopasnosti (KGB),
organ państw. przy Radzie Ministrów ZSRR kierujący siłami bezpieczeństwa wewn. (policja polit., wojska wewn. i wojska ochrony pogranicza) i zewn. (wywiad i kontrwywiad, aparat dywersyjno-szpiegowski);
