Państwo-narodowe
Encyklopedia PWN
wieloznaczny termin odnoszący się do: 1) struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalanych; 2) organizacji grupy społecznej zajmującej pewne terytorium z władzą suwerenną na czele, związku politycznego, w którym władza prawomocna korzysta ze „środków panowania nad ludźmi” (M. Weber), lub „korporacji terytorialnej wyposażonej w bezpośrednią, samorodną władzę zwierzchniczą” oraz osobowość prawną (G. Jellinek). W obu ujęciach, podobnie jak w tym, w którym eksponuje się „gwarancyjny” charakter państwa, jako 3) struktury powołanej do ochrony uprawnień jednostek, odróżnia się państwo od społeczeństwa; inne znaczenie mają określenia państwa jako 4) „aktualizacji idei etycznej” (G.W.F. Hegel) lub 5) porządku prawnego, będącego strukturą normatywną, której organami są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele (H. Kelsen).
instytucje (ponad 100) o zróżnicowanych funkcjach, zadaniach, formach organizacji, statusie formalnoprawnym, nazwach i wielkości, których gł. zadaniem jest gromadzenie, przechowywanie, ochrona i rejestracja piśmiennictwa narodowego.
Narodowe Siły Zbrojne (NSZ),
konspiracyjna organizacja wojskowa, utworzona w Polsce 20 IX 1942;
Państwo Kościelne, łac. Patrimonium Sancti Petri,
średniowieczne państwo w środkowych Włoszech, na którego czele stał papież, sprawując władzę monarszą.
Narodowe Stowarzyszenie Włoskie, wł. Societa Nazionale Italiana,
włoska organizacja niepodległościowa; utworzone 1857 przez przywódców ruchu risorgimento,
konspiracyjna organizacja wojsk. powołana XI 1944 w Grodzisku Mazowieckim;
