Etyka
Encyklopedia PWN
Spinoza Baruch, Benedictus Despinoza, Benedictus d’Espinoza, ur. 24 XI 1632, Amsterdam, zm. 21 II 1677, Haga,
filozof holenderski, jeden z głównych przedstawicieli nowożytnego racjonalizmu.
filozof, ksiądz;
sumienie, gr. syneídēsis, łac. conscientia,
pojęcie z zakresu moralistyki, etyki i teologii moralnej (o bardzo szerokim znaczeniu), rozumiane zazwyczaj jako: wewnętrzna instancja orzekania moralnego, indywidualne rozeznanie dobra i zła, zinterioryzowane wartości uznane przez jednostkę, a wyznawane przez grupę społeczną.
niemiecki socjolog, historyk, religioznawca, metodolog nauk społecznych.
Abelard, Abélard, Abaelardus, Abailard, Pierre (Petrus) , ur. 1079, Le Pallet k. Nantes, zm. 21 IV 1142, Saint-Marcel k. Chalon-sur-Saône,
francuski filozof i teolog.
etologia
filoz. termin wprowadzony do języka filozoficznego w 2. połowie XIX w. przez J.S. Milla i W. Wundta, oznaczający naukę o ludzkim etosie (etos), która bada kształtowanie się charakteru, obyczajów i zwyczajów jednostek lub grup społecznych;
[gr. ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],