C dur

Encyklopedia PWN

C-dur,
muz. tonacja majorowa, zapisywana bez znaków przykluczowych, jak pokrewna minorowa a-moll.
c,
muz. pierwszy dźwięk (stopień) gamy C-dur (bez znaków chromatycznych) i gamy c-moll (z trzema bemolami), zarazem pierwszy dźwięk (stopień), od którego rozpoczyna się — jak przyjęto — skala diatoniczna (c, d, e, f, g, a, h);
dur
[łac.],
major,
muz. w systemie dur-moll rodzaj (tryb) skali, tonacji (np. C-dur), trójdźwięku.
c-moll,
muz. tonacja minorowa, zapisywana z 3 bemolami, jak pokrewna majorowa Es-dur.
Es-dur,
muz. tonacja majorowa, zapisywana z 3 bemolami, jak pokrewna minorowa c-moll.
dury rzekome,
med. ostre choroby zakaźne wywołane przez pałeczki d.rz. Salmonella;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „C dur” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia